Hipnogogia

Hipnogogia jest stanem pośrednim między czuwającą świadomością
a snem. Określa się to mianem " zmierzchu " - nie jest to bowiem
ani sen , ani pełne czuwanie. Halucynacje te różnią się od snów.
Spiący zwykle uczestniczą w wydarzeniach, jakby pochłonięci nimi
bez reszty. W rojeniach między jawą a snem człowiek zwykle
obserwuje, co podsuwa mu jego podświadomość, zachowując przy
tym świadomość stanu faktycznego.
Kiedy zbliża się moment zaśnięcia, człowiek przeżywa natłok obrazów,
wytwarzanych bezustannie gdzieś w głębiach umysłu.
Rojenia między jawą a snem wiążą się często z twórczością.
Najgenialniejsze umysły twórcze nauczyły się wykorzystywać ten stan
do pokonywania przeszkód hamujących ich odkrycia. Po prostu
zamykają oczy i odprężają się całkowicie. Obrazy nasuwają się same.

Do najbardziej znanych przypadków wykorzystywania rojeń przed
snem przyznawali się otwarcie tacy uczeni, jak chemik Kekule,
badający strukturę molekularną benzenu. Nie mógł ustalić w jaki
sposób łączy się ze sobą sześć atomów węgla. Długo się nad tym
problemem biedził, aż pewnego razu w czasie między snem a jawą,
przed oczami stanęły mu obrazy przypominające węże wijące się
w powietrzu. Węże nagle się wyprostowały, odwróciły i ugryzły,
łapiąc każdy swego najbliższego sąsiada za ogon. Utworzyły w ten
sposób okrąg, a Kekule się domyślił,że budowa benzenu jest
pierścieniowata.

Edison bardzo chętnie wykorzystywał zjawisko hipnogogii. Do tego
stopnia ufał tej metodzie rozwiązywania problemów naukowych, że
w swoim gabinecie ucinał sobie drzemki w wygodnym fotelu, ale
aby nie zapaść w głęboki sen ustawiał po obu stronach fotela miski,
w rękach trzymał stalowe kulki. Kiedy miał zasnąć, kulki wypadały
z jego dłoni i robiły hałas, który nie dopuszczał do głębokiego snu.
W ten sposób nie tracił wizji z okresu między jawą i czuwaniem.

Kiedyś czytałam, że wielu muzyków w tym szczególnym momencie
między jawą a senem widziało nagle wręcz partytury i słyszało
brzmiącą melodię. Wówczas wstawali i zapisywali je.

Z pewnością każdy z nas choć raz w życiu wykorzystał wiadomość
zdobytą między jawą i snem i dobrze na tym wyszli. Widocznie
jest w tym coś na rzeczy, bo ludzie od dawna mówią, że z problemem
najlepiej się przespać i że noc przynosi dobre rady.

Ja osobiście liczę na to, że podczas " zmierzchu " mój umysł nagle
ktoś oświeci, poda mi numery totolotka i zgarnę kilka ciepłych
milionków / szkoda że w złotówkach /.
Dodatkowo pstryknęłam fotkę mojemu panu Żabie z myślą , że jak
zobaczy swoje odbicie na ekranie monitora, spręży swoje żabie moce
i przywoła z wielkiej czasoprzestrzeni dodatkową forsę.

Panu Żabie dorobiłam narzeczoną, postawną Żabicę, która
zamieszkała w doniczce u mojej synowej. Synowa miała niezbyt
tęgą minę, kiedy ją ujrzała, ale prezent to prezent, zwłaszcza od
teściowej, nie wypadało nie przyjąć. Wyjaśniłam jej ze śmiechem,
że Żabica z takim długim jęzorem więcej może zgarnąć, a uroda
w interesach ma marginalne znaczenie.

pan Żaba z masy solnej

pani Żabica z masy solnej

No cóż, człowiek który ciągle się turla pomiędzy zerem i minusem
w rubryce " Saldo ", ima się przeróżnych sposobów, aby przynajmniej
zawsze być na plusie.

Przesyłam Wszystkim moim miłym Gościom uśmiechy
i serdeczne pozdrowienia. Pa.