Stary zegar tyka

   Stary zegar ustawiony w pokoju tyka, tyk,tyk, tyk. Tyka niezmiennie,
nieustannie, równomiernie, jednostajnie, nieubłaganie popychając
wskazówki zegara w takt tik tak, tik tak, tik tak. Zegar nie mierzy czasu,
bo czas jest wieczny i nie ma wymiaru. Zegar swymi tyknięciami
odmierza trwanie, nieustanne przemijanie. Można zatrzymać wszystkie
zegary świata, lecz przepływającego, uciekającego przemijania nikt nie
zatrzyma. Jego przepływ jest wieczny, jak czas, jak wieczność.
Wszystko przeminie, tylko trwanie pozostanie odmierzając
w czasoprzestrzeni swój bieg niezmienny.
   Stary zegar tyka i cicho szepce. Dla każdego inny zegar odmierza
przemijanie. Zaczyna tykać z chwilą narodzin i nikt oprócz niego
nie wie, kiedy tykać przestanie. Dlatego warto przystawać, pomyśleć,
zastanowić się, o co w tym przemijaniu człowiekowi chodzi. Czego
pragnie, co chce osiągnąć, czy warto, czy jest realne i osiągalne.
I znów zegar tyka, tyk, tyk, tyk, pomyśl, zastanów się, pomyśl,
zastanów się, pomyśl.
   W moim pokoju już nie stoi stary zegar ze lśniącymi ciężarkami
zawieszonymi na lśniących łańcuchach, lecz żyje w mojej pamięci
i często słyszę jego tykanie. I wówczas myślę o mojej rozmowie
z czasów młodości z jednym starszym panem i jego słowach.
" Ja widziałem już bardzo wielu ludzi, którzy odchodzą. Pomagałem
im w przejściu na drugą stronę. Proszę mi wierzyć, że dla
niektórych jest to największe cierpienie, bo niczego już nie mogą
naprawić, nie mają już czasu na zadośćuczynienie za krzywdy,
które wyrządzili innym. Nikt nie rozumie lepiej, że najważniejszą
chwilą w życiu człowieka jest ta chwila ostatnia ".
   A stary zegar zapisany w mej pamięci znów cichutko tyka,
odmierzając mój czas trwania, który z każdym tyknięciem jest
krótszy i pyta . Czy wiesz, o co ci chodzi ? Pomyśl, pomyśl,
pomyśl.

stary zegar

                                       Pozdrawiam